In de wijk Buckau, op kleine afstand van het centrum van Magdeburg kwijnen sinds 1996 de verlaten fabriekshallen van Schwermaschinenbau-Kombinat Ernst Thälmann. SKET, in Magdeburg ooit de grootste werkgever met zo’n 13.000 werknemers, produceerde daar zware machines voor de industrie, niet alleen voor de Oostbloklanden maar ook voor het Westen.
Ik vond deze plek dankzij een tip van een aardige oud-havenarbeider. Het was een bewolkte middag met sporadische spatjes regen toen ik mijn fiets parkeerde in de buurt van het omvangrijke terrein. Gelukkig stond er een deur half open in het grote metalen toegangshek anders was het nog een lastige klim geweest om binnen te komen. Helaas had ik maar een paar uurtjes de tijd om hier te fotograferen. Hoop hier snel weer terug te kunnen keren voordat de hele boel is gesloopt want er stonden nog meer imponerende gebouwen naar mij te lonken..
De meeste foto’s zijn gemaakt vanaf statief met (wederom) de 24-105mm van Canon. Een volgende keer neem ik zeker de 17-40mm mee.
Voor de liefhebbers die Duits kunnen lezen een artikeltje uit de krant met wat weetjes over SKET in Magdeburg.

klik op de foto voor grotere afbeeldingen

Een impressie van Externsteine, een mystieke plek vlakbij het dorpje Horn in Noordrijn-Westfalen. Dit was wel een bijzondere ontdekking; een prachtige rotsformatie midden in de bossen. De sfeer was ook erg goed, vooral in de avond als de toeristen huiswaarts waren gekeerd. Een plek om naar terug te keren en heerlijk tot rust te komen!
In de Middeleeuwen werd de plek gebruikt door heremieten en in de 12e eeuw is er een kerkje gemaakt in een van de grotten. Op foto 9 is een religieus beeldhouwwerk te zien ongeveer uit dezelfde tijd hoewel men vermoed dat delen ervan al veel eerder zijn gemaakt. Er zijn zelfs sporen gevonden van menselijk gebruik in de prehistorie. Meer kun je lezen op deze pagina.
Sinds de vorige eeuw, mede vanwege de interesse van de Nazi’s, is het een soort bedevaarts- annex cultplek geworden. Elk jaar komen er nog duizenden mensen om de Zonnewende te vieren.
Ik heb er verschillende interessante mensen ontmoet die er regelmatig op bezoek komen of in de omringende bossen wonen en zich min of meer hebben afgekeerd van de maatschappij. Zij gebruiken de plek om elkaar te ontmoeten, te discussiëren, muziek te maken etc. Op de foto’s 12,13,14 en 15 zie je respectievelijk Michael, Rene, Ruud en Beer.

klik op de foto voor grotere afbeeldingen

In een treinstationnetje annex woning bij het dorpje Neuegersleben in Oost-Duitsland vond ik een blauwe, metalen letter A. Het was niet duidelijk waar de letter voor had gediend. Misschien heeft het ooit ergens gehangen in het station en had het een betekenis voor de reizigers. Of heeft iemand de A meegenomen vanaf een andere plek en hier zomaar achtergelaten? In twee sessies maakte ik een serie waarin ik de mysterieuze A een thuis geef binnen de verschillende ruimtes van het wegkwijnende gebouw.
In de vorige eeuw passeerde Hitler hier met de trein op weg naar Berlijn. Nu zijn de rails weggehaald en verkocht als oud ijzer. Als een haven zonder water.

klik op de foto voor grotere afbeeldingen

Lichtelijk verweerde, industriële architectuur in Rinteln, Niedersachsen. Laat in de namiddag op een zonnige dag dus mooi licht waardoor de warme kleuren van de gebouwen extra versterkt worden.
De foto’s zijn gemaakt met de Canon 24-105mm L-lens, een prima objectief maar schiet net iets te kort voor echte groothoek. Inmiddels heb ik de Canon 17-40mm aangeschaft en denk dat ik die vaker zal gebruiken bij architectuur. De camera, de Canon 6D full-frame, die ik begin dit jaar heb gekocht bevalt prima. Ken hem inmiddels door en door mede dankzij enkele nachtelijke fotosessies waarbij je de camera eigenlijk blind moet kunnen bedienen. Bij deze serie heb ik voor het eerst de ingebouwde GPS-functie gebruikt zodat je later precies kunt zien waar de foto’s zijn genomen. Erg handig!
De laatste foto met het woord “War” is natuurlijk een beetje een truc. Er staan nog een paar letters achter maar die zie je dus niet. Je kunt vast wel raden welke letters dat zijn.

klik op de foto voor grotere afbeeldingen

Afgelopen zomer maakte ik gedurende twee dagen een fotoserie in een vervallen bierbrouwerij in het stadje Oschersleben in de provincie Saschen-Anhalt. Hier werd het in voormalig Oost-Duitsland populaire Germania bier gebrouwen tot dat de productie in 1995 werd stilgelegd en het gebouw werd verlaten.
Als ik rondreis zijn dit geliefde onderwerpen voor mij als fotograaf. De tegenstelling tussen mysterieuze apparaten die een prooi zijn van verval, half ingestorte ruimtes en de natuur die zich langzaam maar zeker een weg baant op en tussen het puin en de roestgebladerde machines.
De foto’s zijn vanaf statief gemaakt met een groothoeklens en een 50 mm lens, beide van Canon, en af en toe een flitser in combinatie met een diffuus flitsparaplu.

klik op de foto voor grotere afbeeldingen

Eind september verbleef ik enkele dagen in een bos grenzend aan een uitgestrekt meer zo’n 20 km ten noorden van Vitoria in de provincie Euskadi oftewel Baskenland. Aan het meer ligt een dorpje genaamd Legutiano. Nadat ik de N240 autoweg was overgestoken die het dorpje in tweeën splitst, kwam ik er al snel achter dat het er maar een saaie boel is en weinig bezienswaardig. Gelukkig was het ene bakkertje nog net open en kon ik er wat vers brood aanschaffen.
Op de terugweg nam ik een andere route en zag ik een tunneltje voor voetgangers die onder de N240 doorgaat. En die tunnel bleek onverwacht wel de moeite waard want die is gedecoreerd met indrukwekkende graffiti. Terug naar de camper in het bos en camera, een paar lenzen en statief opgehaald.
Ik heb uiteindelijk een stuk of 100 foto’s gemaakt met twee verschillende lenzen, de Canon 10-22mm en een 50mm lens, ook van Canon en af en toe flits. De felle zon was wat lastig in verhouding tot het licht in de tunnel maar uiteindelijk resulteerde het toch in een aantal aardige foto’s die ik graag wil delen.

klik op de foto voor grotere afbeeldingen

Bij de Embalse de Yesa, een stuwmeer in de provincie Aragón in Spanje, vind je de warmwaterbronnen van Tiermas. Het is daar heerlijk vertoeven in het langzaam stromende water dat een temperatuur heeft van rond de 35 graden Celsius. Er hangt een sterke zwavellucht maar daar wen je snel aan. Veel mensen smeren zich in met de modder. Dat schijnt gezond te zijn en levert bijzondere foto’s op in combinatie met de omgeving.

klik op de foto voor grotere afbeeldingen

Een paar weken geleden heb ik foto’s gemaakt in het nieuwe restaurant Brasserie Fitch & Shui in het World Trade Center te Amsterdam. Een groot deel van het interieur is ontworpen door D/Dock Design Development en gebouwd door Van Assem Interieurbouw.
Ook hier was weer sprake van een aantal ruimtes met verschillende soorten kunstlicht, soms gemengd met dag/zonlicht. Handig was dat er een styliste mee liep die goed lette op objecten die niet in beeld mochten komen, alles er netjes uit liet zien en soms de boel wat opvrolijkte met diverse attributen. Erg leerzaam. Ik wou dat er altijd de mogelijkheid was om zo’n assistente in te huren!
Inmiddels staan de foto’s op verschillende websites en is er vlak voor de officiële opening een persbericht rondgestuurd door D/Dock. Een deel van de foto’s zijn daar in opgenomen (de buitenfoto linksboven en de foto van de poster helemaal onderaan zijn niet van mij). Interessant om te lezen want er wordt in uitgelegd waarom de naam van het restaurant zo toepasselijk is op de plek van het WTC.

klik op de foto voor grotere afbeeldingen

Donderdag ging het korte festival België!? van start in het Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond te Amsterdam met o.a. een expositie van fotograaf Jimmy Kets. Centraal thema van het festival is het land België met al haar problemen en de zware politieke crisis waarin het verkeert. Door sommigen is het zelfs het moeilijkste land ter wereld gedoopt.

De Brakke Grond
Het is de eerste keer dat ik het gebouw aan de Nes binnenga. Een stuk ruimer dan ik dacht met een café-restaurant, verschillende theaterzalen, een studio en grote expositieruimtes. De naam “Brakke Grond” heeft zijn oorsprong in het feit dat het gebied vroeger drassige grond met brak grondwater had, een mengeling van het zoute water van het IJ en zoete water van de Amstel. Eeuwenlang domineerden kloosters dit gebied maar na sloop van een kloosterkerk eind 18e eeuw ontstond het huidige plein waaraan de Brakke Grond gelegen is. Het is een klooster geweest, een herberg en lange tijd een veilinghuis. In de zestiger jaren werd het in gebruik genomen door een theatergroep, in de zeventiger jaren was het een tijdje gekraakt en sinds 1981, na een stevige verbouwing naar ontwerp van de Amsterdamse architect Arthur Staal, een Vlaams cultuurhuis. De Brakke Grond wil laten zien wat er zoal te doen is in Vlaanderen op het gebied van theater, performance, dans, muziek, beeldende kunst, fotografie, film en documentaire, maar ook een plek zijn van internationale uitwisseling en ontmoeting in bredere zin.

Show the rest of this entry »

Verrassende architectuur van weleer in de Amsterdamse Tolstraat. Oorspronkelijk gebouwd als theosofische tempel in 1927, was het bij de Amsterdammers vooral bekend als de bioscoop Cinetol. Ruim 25 jaar geleden opende de Openbare Bibliotheek er een filiaal. Het stijlvolle interieur, reikend in de hoogte, nodigt uit tot stilte en zoeken naar inspiratie, goed passend bij de huidige functie als boekentempel. Maar ook voor de niet-boekenwurm kan het een haast spirituele openbaring zijn om met zachte tred rond te lopen en zich dromerig te laten onderdompelen in dit monumentale gebouw.
Zie hier de openingstijden.

klik op de foto voor grotere afbeeldingen